Story Listening
Story Listening is een methode die ontwikkeld werd door Beniko Mason. Ze is gebaseerd op de tweede taalverwervingsprincipes van dr. Stephen Krashen.
De methode van Beniko Mason is zeker niet nieuw. Hoewel Mason aanvankelijk sceptisch was over Krashens principes, heeft ze in de loop van meer dan 30 jaar ervaring haar methode geleidelijk verfijnd, waarbij ze steeds meer zijn visie omarmde. Haar benadering concentreert zich volledig op begrijpelijke input.
Beniko Mason zelf beschrijft haar methode als het “eenvoudigweg vertellen van volksverhaaltjes met begrijpelijke en verrijkte taal”.
Deze verhalen, die vaak het echte leven weerspiegelen, bevatten woorden die misschien niet allemaal hoogfrequent zijn, maar wel helpen bij het onderdompelen van de cursist in het verhaal.
Een Story Listening verloopt als volgt:
Deze methode is dus vrij eenvoudig en door iedereen te gebruiken.
Toch is het niet slecht op een paar filmpjes te bekijken vooraleer je zelf aan de slag gaat. Hier alvast een paar filmpjes van Kathrin Shechtman en Albert Subirats die je kan bekijken.
Kathrin Shechtman is en blijft mijn grote voorbeeld voor Story Listening. Ik heb heel veel van haar filmpjes bekeken vooraleer ik zelf met deze werkvorm aan de slag ging.
In het voorbeeld hieronder zie je waarom ik haar manier van vertellen zo goed vind:
De methode van Beniko Mason is zeker niet nieuw. Hoewel Mason aanvankelijk sceptisch was over Krashens principes, heeft ze in de loop van meer dan 30 jaar ervaring haar methode geleidelijk verfijnd, waarbij ze steeds meer zijn visie omarmde. Haar benadering concentreert zich volledig op begrijpelijke input.
Beniko Mason zelf beschrijft haar methode als het “eenvoudigweg vertellen van volksverhaaltjes met begrijpelijke en verrijkte taal”.
Deze verhalen, die vaak het echte leven weerspiegelen, bevatten woorden die misschien niet allemaal hoogfrequent zijn, maar wel helpen bij het onderdompelen van de cursist in het verhaal.
Een Story Listening verloopt als volgt:
- De leerkracht vertelt het verhaal terwijl hij/zij het verhaal ook tekent. Daarnaast wordt er zoveel mogelijk gebruik gemaakt van non-verbale taal, intonatie, gebaren, maar ook dialogen, beschrijvingen, foto’s, geluiden, … - m.a.w. alles wat de begrijpelijkheid (en dus ook de betrokkenheid bij het verhaal) van de leerlingen kan verbeteren.
- Het verhaal wordt op geen enkel moment onderbroken om begripsvragen of open vragen te stellen (of om te cirkelen zoals in TPRS) en na het verhaal worden er ook geen oefeningen op woordenschat, tekstbegrip of grammatica gegeven.
- De kunst bestaat erin om het verhaal zó te vertellen dat de leerlingen geboeid zijn en op die manier onbewust nieuwe woorden leren.
- Vooraf kan je eventueel de nieuwe woorden die in het verhaal aan bod zullen komen al op het bord schrijven (gaat niet als je werkt met analfabete leerlingen) en verklaren (vertalingen zijn toegestaan).
- Beniko Mason laat haar studenten nadien een samenvatting van het verhaal in hun moedertaal schrijven. Bij dit laatste heb ik persoonlijk toch wel wat bedenkingen bij, maar ik vermoed dat zij Engels geeft aan Japanse studenten (universiteit) en dat ze bijgevolg de samenvattingen dus ook wel zal begrijpen – in onze groepen (waarin de meeste leerlingen een taal spreken die ik zelf niet ken) is dit zeker niet evident!
- Story Listening is dus een methode zowel voor beginners als voor gevorderde leerlingen en vertrekt vanuit verhalen. Deze verhalen kunnen na het vertellen ook schriftelijk aangeboden worden.
Beniko Mason pleit ervoor om de leerlingen zoveel mogelijk te laten lezen (maar dan wel verhalen/boeken op hun taalniveau). Hoe meer je leest, hoe ruimer je woordenschat wordt, hoe beter je zinsbouw wordt – kortom, hoe beter je de taal gaat beheersen. Hierin volg ik haar volledig! Ik ben zelf ook een fervente voorstander van samen lezen (voorlezen en de leerlingen laten meelezen – af en toe even stoppen en de leerlingen commentaar laten geven op datgene wat ze gelezen hebben), individueel lezen op een iets hoger niveau (tijdens een “klasbibmoment”). Ik geloof echt in de kracht van lezen om een taal beter te beheersen.
Deze methode is dus vrij eenvoudig en door iedereen te gebruiken.
Toch is het niet slecht op een paar filmpjes te bekijken vooraleer je zelf aan de slag gaat. Hier alvast een paar filmpjes van Kathrin Shechtman en Albert Subirats die je kan bekijken.
Kathrin Shechtman is en blijft mijn grote voorbeeld voor Story Listening. Ik heb heel veel van haar filmpjes bekeken vooraleer ik zelf met deze werkvorm aan de slag ging.
In het voorbeeld hieronder zie je waarom ik haar manier van vertellen zo goed vind:
- Ze benoemt alles wat ze tekent, waardoor er geen 'stiltes' vallen, maar de cursisten integendeel nog meer comprehensible input krijgen.
- Ze herhaalt en herhaalt terwijl ze tekent. Dit is echter helemaal niet storend.
- Ze gebruikt heel veel gebaren om te verduidelijken.
- Ze gebruikt ook haar stem (nabootsen van een kat, trappen in de aardbeien, zingen, ...)
|
|
|
|
|
|
